Fidi Oltmanns

De Geschicht van Gesche Bohnenstroh

Text: Dieter Wachtmeester, ins Plattdeutsche übersetzt von Thomas Reil, vorgetragen von Fidi Oltmanns

 

 

Gesche wer ehn van 12 Kinner van dinn Höker Franz Bohenstroh. Franz har mit sin Fro eene lütje Hütt wied butten ind Vehnemoor. Dat weer so um 1850. He weer een reisenden Händler und veel in Norddütschland unnerwengs. He veköf  Pött un Pann an de Lü.

Man wiel Franz nich genooch Geld bi siene Arbeit över har kunn he siene 12 Kinner  nich aal inne School schicken und se mören froh bie Huus mit hölpen . Dorum weeren siene Kinner nich ganz so plietsch as de annern Lü.

Und wenn se old genooch weern, het Franz die Deerns an de Buhrn inne Geengd in Stellung geeben, so as se dor  wat to eeten harn und ook noch wat leern kunnen.

Wenn dat möglich weer, het he ook mal een von den lütjen Kinner mitnohmen, wenn he ünnerwengs weer to verkööpen. So weer dat ook mit Gesche. In Olnboch up´n Marktplatz  hebt Franz un Gesche den mol ehnen Keerl ut Bayern dropen. Mit dinn kunn Gesche so gor nix anfangen. De seech mit sein Bort so lustig ut und den wull he ook noch een Pot för „Witte Wust“ heppern. Se kunn üm noch nich mal verstohn. De Bayer seer denn „ Jo mai, du bist aber a depperte Ziege“.

All Lue up`n Marktplatz hebbt Gesche utlacht und wiel ok een poor Lue vant Dörp dor weern, wer se van dissen Dach an blos noch de „Depp“.

 

Ad Gesche 16 Johr weer, hed Franz se ook in Stellung schickt. Dat weer hier bi us up´n Scharrl an Schopdamm bi Hein Meyer un sien Fro Frieda. De Meyers harn een grooden Hoff mit 15 Kai, 7 Schwien un 30 Schoop. Sie harn 7 Deensten to hölp up`n Hoff. Mit ehre 9 Kinner weer dor immer wat los. Frieda keem van een groodet Goot  ut´e schwatte Geengt bi Cloppenboch. Se wer immer dorop bedacht, dat allns up Stäh wer und nüms Dummtüch maken deer.

 

Wiel Gesche good mit anpacken kunn und to huus al veel förn Hushald un de Landwirtschup leernd har, föhl sik use Depp dor richtig wohl. Geern ging se mit dinn Knecht int Moor, wo see de Schoop loopen harn. Dat kenn see ja von to huus und de Wech ind Moor weer nich so wiet. Domols giev dat den Kanaal ja noch nich und se kun`n so öbern Schoopdamm bit ind Moor gohn.

Frieda ha denn immer soon beeten angst, wiel Gesche eene moie junge Deern worden weer aber eeben nich so veel überlegen kun. Frieda seer denn immer „ Wer mit´n dicken Buck woller kump, möt den Hoff verlaten!“

Frieda pas ook imer up, dat sick all regelmäßig wuschen. So weer up`n Hoff alle 2 Weeken Sünobends de grood Waschdach. Se sär dor to „Hygienetag“. Den keem inne Waschköck de grode Pott upt Fuer un dad heete Water keem  in din grooden Troch, de sonst bloos noch biet Swienschlachen brückt woor. Denn kemen to erst dee lütjen Kinner in´n Troch, denn de jungen Deerns und too leers de schetterigen Knechte. Denn wuhr von dee Buhrsfro ok bie jedet mal keeken, of nümst lütjet Ungeziefer an sick har.

So vergung ne ganze Tied und Gesche paste ok bied Schop hörden ümmer fein up. Ehnes Dags möhr Frieda noh Cloppenboch wiel ehre Süster wat lütjes kriegen schull. Dat weer just up een Sünnobend at woller de Hygienedach anstunn . An dissen Dag överlechte sik de Buhr Hein, dat he den ok mal moi bi´n Hygienedach hölpen kun. He wull de jungen Deerns den bied baden hölpen un kieken of ook allns sauber wurden wer und kiene lütjen Krabbler bie ehr innist harn.

Und dat keem wie dat kommen moer. Gesche mark noh 8 Weeken, dat ehr dat nich good ging un dat seh van´n Hygienedach schwanger woorn weer. Twee Monat later kunn see dat nich mehr för sick behohlen und mör Frieda vertellen, wat los weer. Und denn wer richtig wat los up´n Hof. Ehrn Hein kunne se ja nich wech jogen. He kreeg öhrnich wecke mit´n Feudel üm de Ohren und see schnackte 14 Dooch keen Wort mit üm. Over bie Gesche regte dat nich. Use Depp möhr den Hof verlaten, wiel se nich uppast har.

So stunn de arme Deern nun ganz allen, oone irgendwat dor. Noh Hus kunn se so ok nich woller, wiel er Vatter dat anners mit ehr dacht har und denn dat nächste Dünnerwetter komen wer. So ging se noh Olnboch um inne grode Stadt ehr Glück to versööken. Aber dat weer ok nich eenfach in eeren Tostand. Bit se dor din jungen Jan dropen het.

Jan keem ut de Wesermasch, He weer de dritte Jung up´n Hof und dor wer kien Platz mehr för üm. He har von sin Öllern ´n beten Geld kregen und wull dormit noh Amerika utwandern. Aber so aleen weer dat ok nich dat reche föhr üm und he överlech sik, dat de moie junge Gesche, ok so schwanger, ehne gode Partie wer und dorüm wull he se mit nah Amerika neemen. Tosommen sind se noh Bremerhooven föhrt und von door mit ehn groodet Schipp nah Amerika reist.

 

De Schippfohrt weer för jeden bannich anstrengend, un föhr use Gesche duppelt schwor. At de beiden nah 5 Weeken in Ellis Island bie New York ankommen sünd, gung dat awoller mit so wat ähnliches wie den Hygienedach los. Se wurn unnersöcht und dorbie wor keeken, of se jemanden anners anstecken kunnen or Krankheiten harn.  Gesche weer temlich upgerecht, ad de Eenwanderungsbeamte denn mit sien Fragen anfung. Und den schnackte he ook noch Englisch, wat Gesche sowieso nicht verstaan kunn.  Denn ging dat los: „Whats your Name?Jan seer denn: „Du schast dien Namen vertellen. „Gesche“ sehr se denn. „And your Surame?“ Gesche verstun woller nix. „ Wat se anders noch to die secht?“ seer Jan denn. „ Ach so! - Depp“ seer se denn.

Wiel Jan sik mit siene Gesche temlich seeker weer und dat Geld för de Hochtied spaarn kunn, het he sik den ok ad Jan Depp in Amerika annmeld.So sünd de beiden den to freern in ehr nee´e Heimat ankommen und dat Kind, Johann keem up de Welt.

Wofehl Gesche dinn Jungen von fröher van´ Scharrel  vertellt het, weet wie nicht, aber dinn lütjen Jonny trook dat immer wieter in`n Westen bit Kalifornien und sin Nahkam dreit nu groode Filme in Hollywood, und tomindest de Schippfohrt schient nich vergeeten to ween.

 

Druckversion | Sitemap
© Klein Scharrel - Ortsverein